Pierwsze lata

Region El Paso od tysięcy lat osiedla ludzi, o czym świadczą punkty Folsom od myśliwych-zbieraczy znalezionych w Hueco Tanks. Dowody wskazują na 10.000-12.000 lat życia ludzkiego. Najwcześniejszymi znanymi kulturami w regionie byli rolnicy uprawiający kukurydzę. Gdy przybyli Hiszpanie, plemiona Manso, Suma i Jumano zapełniły ten obszar. Zostały one następnie włączone do kultury mestizo, wraz z imigrantami z Meksyku, jeńcami z Comanchería i genízaros różnych grup etnicznych. Obecny był również Mescalero Apache.

Hiszpański odkrywca Don Juan de Oñate urodził się w 1550 r. w Zacatecas, Zacatecas, Meksyk i był pierwszym odkrywcą Nowej Hiszpanii (Meksyk), o którym wiadomo, że obserwował Rio Grande koło El Paso w 1598 r., obchodząc tam Mszę Dziękczynienia 30 kwietnia 1598 r. (dekady przed Świętem Dziękczynienia Angielskich Pielgrzymów). Uważa się, że czterech ocalałych z ekspedycji Narváez, Álvar Núñez Cabeza de Vaca, Alonso del Castillo Maldonado, Andrés Dorantes de Carranza i jego zniewolony Moor Estevanico przeszło przez ten obszar w połowie lat 1530. El Paso del Norte (obecnie Ciudad Juárez) został założony na południowym brzegu Río Bravo del Norte (Rio Grande), w 1659 r. przez Fray Garcia de San Francisco. W 1680 r. mała wioska El Paso stała się tymczasową bazą dla hiszpańskiego zarządzania terytorium Nowego Meksyku w wyniku rewolty Pueblo, do 1692 r., kiedy to Santa Fe został podbity i ponownie stał się stolicą.

Rewolucja w Teksasie (1836) nie była ogólnie odczuwalna w tym regionie, ponieważ ludność amerykańska była mała, nie stanowiła więcej niż 10% ludności. Teksas twierdził jednak, że region ten jest częścią traktatu podpisanego z Meksykiem, a Teksas podejmował liczne próby wzmocnienia tych twierdzeń, ale wioski, które składały się z tego, co obecnie jest El Paso i okolicą, pozostały zasadniczo samorządem wspólnoty, w której zarówno przedstawiciele rządu meksykańskiego, jak i teksańskiego prowadzili negocjacje w sprawie kontroli do momentu, aż Teksas nieodwołalnie przejął kontrolę w 1846 r. W tym okresie, 1836-1848, Amerykanie nadal osiedlali ten region. Już w połowie lat 1840., obok długich osiedli hiszpańskich, takich jak Rancho de Juan María Ponce de León, osadnicy z Anglo, tacy jak Simeon Hart i Hugh Stephenson, stworzyli kwitnące społeczności osadników amerykańskich, dzięki wierności Teksasowi. Stephenson, który poślubił miejscową arystokrację hiszpańską, założył Rancho de San José de la Concordia, który stał się jądrem osady w Anglo i Hispanic w granicach współczesnego El Paso w 1844 roku: Republika Teksasu, która domagała się tego obszaru, chciała kawałek handlu Santa Fe. Traktat z Guadalupe Hidalgo skutecznie uczynił osady na północnym brzegu rzeki części USA, oddzielone od Starego El Paso del Norte po meksykańskiej stronie. Obecna granica między Teksasem a Nowym Meksykiem, na której położono El Paso po stronie Teksasu, została wyznaczona w kompromisie z 1850 roku.

El Paso pozostało największą osadą w Nowym Meksyku w ramach Republiki Meksykańskiej do czasu jej przystąpienia do Stanów Zjednoczonych w 1848 r., kiedy to w traktacie z Guadalupe Hidalgo określono, że granica miała biec na północ od El Paso De Norte wokół katedry Ciudad Juárez, która stała się częścią stanu Chihuahua.

Hrabstwo El Paso zostało założone w marcu 1850 r., z San Elizario jako pierwszą siedzibą w hrabstwie. Senat Stanów Zjednoczonych ustalił granicę między Teksasem a Nowym Meksykiem na 32. równoleżniku, w dużej mierze ignorując historię i topografię. Poczta wojskowa zwana "Pocztą naprzeciwko El Paso" (czyli naprzeciwko El Paso del Norte, przez Rio Grande) powstała w 1849 r. na Rancho Coons, obok osady Franklin, która stała się jądrem przyszłego El Paso w Teksasie; Po odejściu armii w 1851 r., rancho poszło do niewypłacalności i zostało przejęte; w 1852 r. na ranczo utworzono urząd pocztowy noszący nazwę El Paso jako przykład nadawania nazwy miastu przygranicznemu do czasu, gdy w 1888 r. nazwę El Paso del Norte zmieniono na Juarez. Po dwukrotnej zmianie rąk, w 1859 r. założono firmę El Paso, która kupiła nieruchomość, wynajęła Ansona Millsa do zbadania i wytyczenia miasta, tworząc w ten sposób obecny plan uliczny miasta El Paso.

El Paso około 180

Podczas wojny domowej w tym rejonie była obecność Konfederacji aż do momentu, gdy w 1862 r. została schwytana przez Union California Column. Była to wówczas siedziba 5 Pułku Kalifornijskiego Ochotniczego Piechoty do grudnia 1864 r.

Mapa miasta w 1886

Po zakończeniu wojny secesyjnej ludność miasta zaczęła rosnąć, gdy Teksańczycy wkroczyli do wiosek i wkrótce stała się większością. Sam El Paso, założony w 1873 r., obejmował małe społeczności, które rozwinęły się wzdłuż rzeki. W latach 1870. odnotowano 23 populację białych i 150 latynoskich. Wraz z pojawieniem się w 1881 r. kolei południowego Pacyfiku, Teksasu i Pacyfiku oraz Atchison, Topeka i Santa Fe, liczba ludności wzrosła do 10 000 w wyniku spisu powszechnego z 1890 r., w którym uczestniczyło wielu Anglo-Amerykanów, niedawnych imigrantów, dawnych osadników hiszpańskich i niedawnych przybyszów z Meksyku. Położenie El Paso i przybycie tych bardziej dzikich przybyszów spowodowało, że miasto stało się brutalnym i dzikim miastem, znanym jako "Stolica Sześciostrzejsza" z powodu jego bezprawności. Rzeczywiście prostytucja i hazard kwitły aż do I wojny światowej, kiedy to Departament Armii naciskał na władze El Paso, by zniszczyły wice (tym samym "korzystając" z wice w sąsiednim Ciudad Juárez). W związku z tłumieniem handlu i ze względu na położenie geograficzne miasta, miasto nadal rozwijało się jako główne centrum produkcji, transportu i handlu detalicznego w południowo-zachodnim USA.

1900-obecny

Downtown El Paso w 1908

Obóz ekspedycyjny generała Pershinga niedaleko granicy, El Paso, Teksas (pocztówka, około 1916): Góry Franklin, od lewej do prawej (tj. od południa do północy): Ranger Peak, Sugarloaf Mountain i część South Franklin Mountain

Mesa Avenue, serce El Paso, Teksas (pocztówka, około 1917)

W 1909 r. William Howard Taft i Porfirio Díaz zaplanowali szczyt w El Paso w Teksasie i Ciudad Juárez w Meksyku, historyczne pierwsze spotkanie między prezydentem USA i meksykańskim prezydentem, a także po raz pierwszy amerykański prezydent przekroczył granicę do Meksyku, ale napięcia wzrosły po obu stronach granicy, w tym groźby zabójstwa, więc Rangers z Teksasu, 4,000 U Wojsko meksykańskie i amerykańskie, agenci tajnych służb, agenci FBI i amerykańscy marszałkowie zostali wezwani do zapewnienia bezpieczeństwa. Frederick Russell Burnham, sławny zwiadowca, był odpowiedzialny za 250-osobowy ochroniarz wynajęty przez Johna Haysa Hammonda, który oprócz posiadania dużych inwestycji w Meksyku, był bliskim przyjacielem Taft z Yale i wiceprezydentem USA w 1908 roku. 16 października, w dniu szczytu, Burnham i szeregowy C.R. Moore, strażnik teksański, odkrył człowieka, który trzymał ukryty pistolet palmowy stojący w budynku Izby Handlowej w El Paso wzdłuż szlaku procesji. Burnham i Moore schwytali, rozbroili się i aresztowali zabójcę zaledwie kilka metrów od Tafta i Díaza. Do 1910 roku przytłaczającą liczbą ludzi w mieście byli Amerykanie, tworząc osiedlone środowisko, ale okres ten był krótki, ponieważ rewolucja meksykańska bardzo wpłynęła na miasto, przynosząc napływ uchodźców i stolicy do tętniącego życiem miasta. Powołano hiszpańskojęzyczne gazety, teatry, domy filmowe i szkoły, przy czym wielu z nich wspierało kwitnąca meksykańska klasa średnia dla uchodźców. Duża liczba duchownych, intelektualistów i biznesmenów schroniła się w mieście, szczególnie w latach 1913-1915. Ostatecznie przemoc w rewolucji meksykańskiej nastąpiła wraz z dużą diasporą meksykańską, która uciekła do El Paso. W 1915 i ponownie w 1916 i 1917 r. różne meksykańskie społeczeństwa rewolucyjne zaplanowały, zorganizowały i rozpoczęły gwałtowne ataki na Teksańczyków i ich politycznych meksykańskich przeciwników w El Paso. Ten stan rzeczy doprowadził ostatecznie do rozległego planu de San Diego, który doprowadził do zabójstwa 21 amerykańskich obywateli. Późniejsze odwety miejscowej milicji spowodowały wkrótce eskalację przemocy, w wyniku której według szacunków zginęło 300 Meksykanów i Meksykańsko-Amerykanów. Działania te dotknęły prawie każdego mieszkańca całej Doliny Rio Grande, co spowodowało straty w wysokości milionów dolarów; ostatecznym rezultatem planu San Diego była długotrwała wrogość między obiema grupami etnicznymi.

Jednocześnie inni Teksańczycy i Amerykanie przyciągali się do miasta, a do 1920 r. wraz z wojskami armii USA, liczba ludności przekroczyła 100 000, a biali nielatynoscy ponownie znajdowali się w wyraźnej większości. Niemniej jednak miasto zwiększyło segregację między Meksykanami a Meksykanami i Amerykanami z nielatynoskimi białymi. W odpowiedzi Kościół katolicki usiłował zdobyć wierność społeczności meksykańsko-amerykańskiej poprzez organizacje edukacyjne oraz organizacje angażujące polityków i obywateli, w tym Narodowy Fundusz Opieki Katolickiej. W 1916 r. Biuro Spisu Ludności El Paso podało 53% ludności Meksyku i 44% białych nielatynoskich. Górnictwo i inne gałęzie przemysłu stopniowo rozwijały się na tym obszarze. El Paso i Kolej Północno-Wschodnia zostały zczarterowane w 1897 r., aby pomóc w wydobyciu zasobów naturalnych otaczających obszarów, zwłaszcza na południowo-wschodnim Terytorium Nowego Meksyku. W latach 1920-tych i 1930-tych narodził się duży rozwój biznesu w mieście, częściowo dzięki rozruchowi w erze zakazu. Demobilizacja wojskowa i rolnicza depresja ekonomiczna, która uderzyła w takie miejsca jak El Paso, zanim większe Wielkie Kryzysy odczuły się w dużych miastach, jednak mocno uderzyła w miasto. Z kolei, podobnie jak w pozostałych Stanach Zjednoczonych, epoka depresji ogólnie mocno uderzyła w miasto, a ludność El Paso zmniejszyła się do końca II wojny światowej, przy czym większość strat ludności pochodzi ze społeczności białej nielatynoskiej. Niemniej jednak pozostały one większością 1940.

W trakcie i po wojnie ekspansja wojskowa w regionie, jak również odkrycia ropy naftowej w dorzeczu Permu, przyczyniły się do szybkiego wzrostu gospodarczego w połowie lat 1900. Wytapianie miedzi, rafinacja ropy naftowej i rozprzestrzenianie się niskopłacowych gałęzi przemysłu (zwłaszcza produkcji odzieży) doprowadziły do wzrostu miasta. Ponadto odpływ ludności wiejskiej regionu, która była w większości nielatynoską białą, do miast takich jak El Paso, spowodował krótkoterminowy wybuch kapitału i pracy, ale równoważył go dodatkowy odpływ Amerykanów średniej klasy do innych części kraju, które oferowały nowe i lepiej opłacające miejsca pracy. Z kolei miejscowe firmy poszły na południe ku możliwościom, jakie daje tania meksykańska siła robocza. Ponadto w latach 1942-1956 istniał program "bracero", który doprowadził do wprowadzenia na tereny wiejskie taniej siły roboczej z Meksyku, aby zastąpić straty poniesione przez ludność białą nielatynoską. Z kolei w poszukiwaniu lepszych miejsc pracy ci migranci przenieśli się również do El Paso. Do 1965 r. Latynosi znów była większością. Tymczasem ekspansja powojenna ponownie zwolniła w latach 1960., ale miasto nadal rosło wraz z aneksją otaczających dzielnic, a w dużej mierze z powodu znaczących relacji gospodarczych z Meksykiem.

Strajk Farah, 1972-1974, miał miejsce w El Paso w Teksasie. Strajk ten został zainicjowany i prowadzony przez Chicanas, lub meksykańsko-amerykańskie kobiety, z powodu Farah Manufacturing Company, jednej z największych fabryk w mieście, niezorganizowanej i o niskich zarobkach, dyskryminacji, braku korzyści, braku neutralności płci, zagrożeń dla zdrowia i bezpieczeństwa oraz nieosiągalnych kwot. Texas Monthly opisał Farah Strike jako "strajk stulecia".

3 sierpnia 2019 r. w Walmart w El Paso doszło do masowego strzelaniny/krajowego ataku terrorystycznego popełnionego przez białą supremację, w wyniku którego zginęło 23 osób, a 23 zostało rannych.

Fałszywie kolorowy obraz satelitarny El Paso i Ciudad Juárez: Ulice i budynki zabrudzone pojawiają się w różnych odcieniach szarości niebieskiej, a kolor czerwony wskazuje na roślinność

El Paso znajduje się na przecięciu trzech stanów (Teksas, Nowy Meksyk i Chihuahua) i dwóch krajów (USA i Meksyk). To jedyne główne miasto Teksas w czasie górskim. Ciudad Juarez był kiedyś w czasie środkowym, ale oba miasta są teraz w czasie górskim.

El Paso znajduje się bliżej stolic czterech innych państw - Phoenix, Arizona (345 mil (555 km); Santa Fe, Nowy Meksyk (273 mil (439 km) od hotelu); Ciudad Chihuahua, Chihuahua, (218 mil (351 km) od hotelu) i Hermosillo, Sonora (325 mil (523 km) od hotelu) - niż do stolicy własnego kraju, Austin (528 mil (850 km) od hotelu). Jest bliżej Los Angeles, Kalifornia (700 mil (1,100 km) od miasta Orange (858 mil (1,381 km) od niego), najbardziej wysuniętego na wschód miasta w stanie.

El Paso znajduje się na Pustyni Chihuahuan, najbardziej wysuniętym na wschód odcinku basenu i regionu zasięgu. Góry Franklin rozciągają się od północy do El Paso i prawie dzielą miasto na dwie części; zachodnia strona stanowi początek doliny Mesilla, a wschodnia strona rozciąga się w pustynię i dolną dolinę. Łączą się w centralnej dzielnicy biznesowej na południowym końcu pasma górskiego.

Wysokość nad poziomem morza wynosi 3 800 stóp (1 200 m). Góra Franklin Północny to najwyższy szczyt w mieście na wysokości 7,192 stóp (2,192 m) nad poziomem morza. Szczyt można zobaczyć od 60 mi (100 km) we wszystkich kierunkach. Ponadto, ten łańcuch górski jest domem dla słynnej formacji naturalnej czerwonej gliny, Thunderbird, z której miejscowa liceum Coronado otrzymuje nazwę maskotki. Według Biura Spisu Stanów Zjednoczonych łączna powierzchnia miasta wynosi 256,3 m kw. (663,7 km²).

Park stanowy Franklin Mountains, jeden z największych parków miejskich w Stanach Zjednoczonych, o powierzchni 24,000 akru (9,700 ha), leży całkowicie w El Paso, rozciągając się od północy i dzieląc miasto na kilka odcinków, wraz z międzynarodowym portem lotniczym Fort Bliss i El Paso.

Rift Rio Grande, który przechodzi przez południowy kraniec Gór Franklińskich, jest miejscem, gdzie płynie Rio Grande. Rzeka definiuje granicę między El Paso a Ciudad Juárez na południe i zachód, aż rzeka skręci na północ od granicy z Meksykiem, oddzielając El Paso od hrabstwa Doña Ana w Nowym Meksyku. Kapitan Cristo Rey, przykład plutonu, podnosi się w Rift Rio Grande na zachód od El Paso po stronie New Mexico Rio Grande. W pobliżu wulkanicznych cech znajdują się Kilbourne Hole i Hunt's Hole, które są kraterami wulkanicznymi Maar 30 mil (50 km) na zachód od Gór Franklina.

Klimat

Rio Grande na zachodzie El Paso w pobliżu linii stanowej Nowy Meksyk

El Paso ma klimat przejściowy między zimnym klimatem pustynnym (Köppen BWk) a gorącym klimatem pustynnym (Köppen BWh), charakteryzującym się gorącym latem, niewielką wilgotnością i chłodnymi do łagodnych suchych zimy. Średnio opady to 9,7 cala (250 mm) rocznie, z czego większość występuje od lipca do września i jest głównie spowodowana przez monsun północnoamerykański. W tym okresie wiatry południowo-wschodnie przenoszą wilgoć z Pacyfiku, Zatoki Kalifornijskiej i Zatoki Meksykańskiej do tego regionu. Kiedy ta wilgoć przenosi się do obszaru El Paso i umieszcza się na południowy zachód, wyniesienie orograficzne z gór, w połączeniu z silnym ogrzewaniem w ciągu dnia, powoduje burze piorunów, które są na tyle poważne, że powodują gwałtowne powodzie i grad w całym regionie.

Według danych Narodowej Służby Pogodowej słońce świeci średnio 302 dni w roku w El Paso, czyli 83% godzin w dzień. stąd miasto nosi nazwę "Sun City". Ze względu na suchy, wietrzny klimat El Paso często doświadcza burz piaskowych i pyłowych w sezonie suchym, szczególnie w okresie wiosennym między marcem a początkiem maja. Przy średniej prędkości wiatru często przekraczającej 30 mph (50 km/h) i porywach mierzonych z prędkością ponad 75 mph (120 km/h), te sztormy wiatrowe powodują ogromne ilości piasku i pyłu z pustyni, powodując utratę widoczności.

El Paso i pobliskie góry również przyjmują śnieg. Systemy pogodowe kilkakrotnie produkowały ponad 1 stóp śniegu (30 cm). W sezonie zimowym 1982-1983 trzy duże burze śnieżne przyniosły rekordowe sezonowe opady śniegu. W dniach 25-26 grudnia 1982 r. spadł 6,0 cala (15 cm) śniegu, co zaowocowało białymi świętami Bożego Narodzenia dla miasta. Następnie w dniach 30-31 grudnia 1982 r. nastąpił kolejny wzrost o 7,0 cala (18 cm). W dniach 4-7 kwietnia 1983 r. na El Paso spadło 16,5 cala śniegu (42 cm), co spowodowało, że suma sezonowa osiągnęła prawie 30 cali (76 cm). W dniach 13-14 grudnia 1987 r. rekordowa burza zatopiła ponad 22 w (56 cm) śniegu na El Paso, a dwa tygodnie później (25-26 grudnia), spadła kolejna 3 w (7,6 cm), co doprowadziło do rekordowego poziomu śniegu w sumie miesięcznej za grudzień 1987 r. do 25,9 w (66 cm). Średni roczny opad śniegu w mieście jest bardzo różny w różnych dzielnicach na różnych wysokościach, ale wynosi 6,1 cala (15 cm) na lotnisku (ale mediana 0, co oznacza, że przez większość lat nie ma śniegu). Śnieg występuje najczęściej w okolicach Jslety i doliny wschodniej, gdzie zazwyczaj występuje duża liczba palm; w dzielnicach wyższych palmy są bardziej podatne na śnieg i zimne pęknięcia i często są widoczne z brązowymi, uszkodzonymi przez mróz licami.

Jednym z przykładów zmiennego klimatu El Paso w najbardziej ekstremalnej sytuacji był niszczący huragan zimowy z początku lutego 2011 r., który spowodował zamknięcie szkół, przedsiębiorstw i ratusza. Śnieg, który był lekki, zatrzymał się po około dniu, ale w czasie nasilającego się zimnego epizodu, komunalne media pogrążyły się w kryzysie. Wysoka temperatura w dniu 2 lutego 2011 r. wynosiła 15 °F (-9 °C), co stanowi najniższą odnotowaną wartość dzienną. Ponadto w lutym 3 r. niska temperatura wynosiła 1 °F (-17 °C), co stanowiło przełom w rekordowo niskim poziomie 5 °F (-15 °C), ustalonym podczas zimnej fali 1899. Jednym z rezultatów była utrata roślinności pustynnej, takiej jak palmy meksykańskie/kalifornijskie, oleandery i rośliny lodowe na skutek zimnej pogody. Dwie lokalne elektrownie zawiodły, zmuszając El Paso Electric do wprowadzenia przez kilka dni przerw w dostawie prądu, a przewody elektryczne zostały przerwane, powodując miejscowe przerwy w dostawie prądu. Wiele rur wodociągowych zamarzło, przez co obszary miasta były pozbawione wody przez kilka dni.

Miesięczny oznacza zakres od 45.5 °F (7.5 °C) w grudniu do 83.5 °F (28.6 °C) w lipcu, ale wysokie temperatury zwykle osiągają wartość szczytową w czerwcu przed nadejściem monsunu, podczas gdy dzienne niskie temperatury zwykle osiągają wartość szczytową w lipcu lub na początku sierpnia z wyższą wilgotnością, jaką zapewnia monsun (co przekłada się na cieplejsze noce). Średnio 52 nit nocnych jest w stanie zamarznięcia lub poniżej, przy czym 109 dni wynosi 90 °F (32 °C)+ więcej i 20 dni 100 °F (38 °C) + więcej rocznie; niezwykle rzadko temperatury pozostają przez cały dzień poniżej granicy zamarzania. rekordowo wysoka temperatura w mieście wynosi 114 °F (46 °C) 30 czerwca 1994 r., a rekordowo niska temperatura wynosi -8 °F (-22 °C) 11 stycznia 1962 r.; najwyższe dzienne minimum wynosiło 85 °F (29 °C) w dniach 1 i 3 lipca 1994 r., z rejestrami pogodowymi dla obszaru utrzymywanego przez Krajową Służbę Pogodową od 1879 r.

Powódź

Mimo że średnie roczne opady wynoszą zaledwie około 9,7 cala (250 mm), wiele części El Paso jest narażonych na sporadyczne powodzie podczas intensywnych letnich burz monsoonalnych. Pod koniec lipca i na początku sierpnia 2006 r. w ciągu tygodnia spadło do 10 na 250 mm deszczu, a zbiorniki przeciwpowodziowe przepełniły się i spowodowały poważne powodzie w całym mieście. Personel miasta oszacował szkody w infrastrukturze publicznej na 21 milionów dolarów, a w prywatnej nieruchomości (mieszkalnej i handlowej) na 77 milionów dolarów. Znaczna część szkód była związana z rozwojem w ostatnich dziesięcioleciach arroyos chronionych przez zapory i zbiorniki przeciwpowodziowe, a także z brakiem w mieście urządzeń do odprowadzania ścieków, które umożliwiłyby radzenie sobie z przepływem wód opadowych.

Centrum El Paso

Ta część miasta zawiera jedne z najstarszych i najbardziej historycznych dzielnic miasta. Położony w samym sercu miasta, jest domem dla około 44 993 osób. Rozwój tego obszaru rozpoczął się w 1827 r. wraz z pierwszą rezydentką, Juanem Marią Ponce de Leon, zamożnym kupcem z Paso del Norte (obecnie Ciudad Juárez), który zbudował pierwszą w regionie strukturę zakładającą Rancho Ponce w pobliżu miejscowości S. El Paso Street i Paisano Dr., kiedy miasto ledwo się zaczęło. Obecnie centralne El Paso stało się centrum gospodarki miasta i kwitnącej społeczności miejskiej. Znajduje się w nim wiele zabytkowych miejsc i miejsc, głównie w dzielnicy Sunset Heights. Jest blisko międzynarodowego lotniska El Paso, granicy międzynarodowej i Fort Bliss. Jest częścią dzielnicy El Paso Independent School.

Dr James Day, historyk El Paso, powiedział, że główny obszar działalności centrum był pierwotnie skoncentrowany między Second Avenue (obecnie Paisano Drive) a San Francisco Avenue. W późniejszym czasie główny obszar działalności skupił się wokół ulicy Stanton i Santa Fe Street. Pod koniec lat 1800. większość mieszkańców Białych Amerykanów mieszkała na północ od terenów niebiałych, mieszkając w ceglanych domach wzdłuż Magoffin, Myrtle i San Antonio Avenues. Mieszkańcy latynoamerykańscy mieszkali na obszarze zwanym Chihuahuita ("little Chihuahua"), który znajdował się na południe od Second Avenue i na zachód od Santa Fe Street. W Chihuahuita mieszkało również kilku Amerykanów afrykańskich i około 300 Amerykanów chińskich. Wielu chińskich Amerykanów uczestniczyło w budowie kolei w rejonie El Paso. Kolejnym sąsiedztwem miasta jest El Segundo Barrio, położony niedaleko granicy między Stanami Zjednoczonymi a Meksykiem.

Północno-zachodnie El Paso

Górna dolina El Paso w północno-zachodnim El Paso

Obszar ten, lepiej znany jako West El Paso lub West Side, obejmuje część równiny zalewowej Rio Grande od centrum miasta, która jest znana lokalnie jako Dolina Górna i znajduje się po zachodniej stronie Gór Franklina. Dolina Górna jest najbardziej zieloną częścią hrabstwa, z powodu Rio Grande. West Side jest domem dla najbogatszych dzielnic w mieście, takich jak Coronado Hills czy Country Club. Jest to jeden z najszybciej rozwijających się obszarów El Paso.

El Paso

Historyczny dom w Kern Place

Zachodnio-środkowy El Paso znajduje się na północ od Interstate 10 i na zachód od Gór Franklin. Uniwersytet Teksaski w El Paso (UTEP) i dzielnica Cincinnati Entertainment znajdują się w samym sercu tego obszaru. Historyczne dzielnice Kern Place i Sunset Heights znajdują się w tej części miasta.

Kern Place został założony w 1914 roku przez Petera E. Kern, dla którego nazwano dzielnicę. Domy Kern Place są wyjątkowe w architekturze, a niektóre budowali sami mieszkańcy. Jednym z bardziej znanych domów jest Paul Luckett Home położony w 1201 Cincinnati Ave. nad Madeline Park i jest zrobiona z lokalnej skały. Znany jest jako "Zamek" ze względu na jego okrągłe ściany i wybudowany dach.

Kern Place jest niezwykle popularny wśród studentów i studentów. Obszar ten znany jest z jaskrawych dzielnic rozrywki, restauracji i kawiarni, które opiekują się zarówno klientami biznesowymi, jak i studentami uniwersyteckimi. Po meczach koszykówki i futbolu UTEP fani UTEP pakują teren Kern Place do jedzenia i rozrywki na ulicy Cincinnati, małej dzielnicy barów. Ta scena baru powiększyła się od lat i przyciągnęła tysiące tysięcy osób do corocznej imprezy blokowej Mardi Gras, a także po wydarzeniach sportowych lub koncertach. Młodzi mężczyźni i kobiety stanowią większość tłumów, którzy zatrzymują się między klasami lub po pracy.

Wzgórza Zachodu to jeden z najbardziej historycznych obszarów miasta, który istnieje od drugiej części lat 1890. Wielu zamożnych mieszkańców wybudowało swoje domy i posiadłości na tym wzgórzu. Chociaż niektóre budynki zostały odnowione do swojej dawnej chwały, wiele z nich zostało zaniedbanych i uległo pogorszeniu. Podczas rewolucji meksykańskiej, bardzo popularny meksykański przywódca rewolucji, Doroteo Arango (znany również jako Francisco "Pancho" Villa), był własnością i zamieszkał w tym rejonie w latach 1910. Podczas rewolucji meksykańskiej w 1910 roku wielu Meksykanów uciekło z Meksyku i osiadło w Sunset Heights.

El Paso

Ta część miasta znajduje się na północ od centralnego El Paso i na wschód od Gór Franklin. W latach 1950. i 1960. rozległy rozwój tego obszaru. Jest to jeden z bardziej zróżnicowanych etnicznie obszarów miasta ze względu na koncentrację rodzin wojskowych. Północno-wschodni region nie rozwinął się tak szybko jak inne obszary, takie jak wschodnie El Paso i północno-zachodnie El Paso, ale jego rozwój stale rośnie. Oczekuje się, że liczba ludności wzrośnie szybciej w wyniku wzrostu liczby oddziałów w Ft. Błogosławieństwo w nadchodzących latach. Obszar ten zyskał również uznanie w całym mieście za wybitne programy sportowe w liceum w Andress High School, Parkland High School, Irvin High School i Chapin High School.

El Paso

Obszar ten znajduje się na północ od Interstate 10, na wschód od Airway Blvd., oraz na południe od Montana Ave. Jest to największy i najszybciej rozwijający się obszar miasta o populacji powyżej 200 000 osób. Zawiera on kod pocztowy z 79936 r., który w 2013 r. uważano za najbardziej popularny w kraju, liczący ponad 114 000 osób.

Dolina Misji

Wcześniej znana jako dolna dolina, obejmuje część wschodniego i wszystkie dzielnice dolnej doliny. Jest to trzeci co do wielkości obszar miasta, za wschodnim El Paso i centralnym El Paso. Hawkins Road i Interstate 10 graniczą z Mission Valley. Ta lokalizacja jest uważana za najstarszy obszar El Paso, sięgający końca 17 wieku, kiedy to dzisiejszy Teksas był pod rządami Nowej Hiszpanii.

W 1680 r. plemię Isleta Pueblo zbuntowało się przeciwko Hiszpanom, którzy zostali skierowani na południe do El Paso. Niektórzy Hiszpanie i członkowie plemienia osiedli tu na stałe. Wkrótce potem powstały trzy hiszpańskie misje; pozostają w stanie, obecnie funkcjonują jako kościoły: Ysleta Mission-1682 (La Misión de Corpus Christi y de San Antonio de la Ysleta del Sur/Our Lady of Mt. Carmel), Socorro Mission-1759 (Nuestra Señora de la Purísima Concepción del Socorro)-1759 i San Elizario Chapel (Capilla de San Elcear)-1789.

30 kwietnia 1598 r. hiszpańscy konkwistadorzy z północnej granicy pokonali duże wydmy piaskowe około 27 mil na południe od dzisiejszego centrum El Paso. Ekspedycjoniści i ich konie pobiegli podobno ku rzece, a dwa konie wypiły się na śmierć. Don Juan de Oñate, konkwistador hiszpańskich rodziców urodzony w Nowej Hiszpanii, był liderem ekspedycji, który zamówił wielką ucztę na północ od Río Grande w San Elizario. To było pierwsze udokumentowane i prawdziwe Święto Dziękczynienia w Ameryce Północnej. Oñate oświadczyła la Toma (przejmowała posiadanie), powołując się na całe terytorium na północ od Río Grande dla króla Filipa II Hiszpanii.

W tej dolinie znajduje się również Ysleta Del Sur Pueblo (związana z powstańczym plemieniem Isleta Pueblo). Tigua jest jednym z trzech indyjskich plemion w Teksasie, którego suwerenność została uznana przez rząd Stanów Zjednoczonych. Ysleta jest pisana literą "Y", ponieważ pismo 19-wieczne nie różniło się między wielką literą "Y" a wielką literą "I".

Niektórzy mieszkańcy tego obszaru i jego bliźniacze miasto przez rzekę Ciudad Juárez są bezpośrednimi potomkami Hiszpanów.

Przedmieścia Teksasu i Nowego Meksyku

El Paso jest otoczone wieloma miastami i społecznościami w Teksasie i Nowym Meksyku. Najbardziej zaludnione przedmieścia w Teksasie to Socorro, Horizon City, Fort Bliss i San Elizario. Inne przedmieścia Teksasu to Anthony, Canutillo, Sparks, Fabens i Vinton.

Chociaż Anthony, Santa Teresa, Sunland Park i Chaparral leżą w sąsiedztwie hrabstwa El Paso, są one uważane przez Biuro Spisu Stanów Zjednoczonych za część obszaru metropolitalnego Las Cruces w Nowym Meksyku.

Miasto

Panoramiczny widok El Paso, patrząc na północny wschód przez południe, niedaleko Scenic Drive. Góry Hueko widać na wschodzie, a na południe widać El Paso (daleko w prawo od obrazu).

Najwyższe budynki

Wells Fargo

Plaza

Najwyższy budynek El Paso, Wells Fargo Plaza, został zbudowany na początku lat 1970. jako Państwowa Plaza Narodowa. Budynek o wysokości 302 stóp (92 m) z czarnym oknem słynie z 13 białych świateł poziomych (18 świateł na rząd po wschodniej i zachodniej stronie budynku oraz siedem żarówek na rząd po północnej i południowej stronie), które świeciły w nocy. Wieża użyła wzoru flagi Stanów Zjednoczonych podczas wakacji w lipcu 4 r., a także amerykańskiego kryzysu zakładników w 1980 r. i była stale oświetlona po atakach z września 11 r. w 2001 r. do około 2006 r. Podczas świąt Bożego Narodzenia użyto wzoru choinki, a czasami litery "UTEP" były używane do wspierania Uniwersytetu Teksańskiego w lekkoatletyce El Paso. Wieża jest teraz oświetlona tylko w miesiącach świątecznych lub w czasie specjalnych imprez w mieście.

Mapa rozkładu rasowego w El Paso, 2010 U.S. Census. Każda kropka to 25 osób: Biały, czarny, azjatycki, latynoski (z każdej rasy) lub inny (żółty)

Według spisu powszechnego z 2010 r. 649 121 osób, 216 694 gospodarstw domowych i 131 104 rodzin mieszkało w mieście. Gęstość zaludnienia wynosiła 2 263,0 osób na kilometr kwadratowy (873,7/km²). Było 227 605 mieszkań o średniej gęstości 777,5 na kilometr kwadratowy (300,2/km²). Według ostatnich szacunków spisu ludności, skład rasowy El Paso jest następujący: Białe - 92,0% (Białe, Nielatynoskie: 11,8%), Afroamerykanki lub czerni - 3,9%, Dwie lub więcej wyścigów - 1,5%, Azjaci - 1,3%, Amerykanie pochodzenia tubylczego - 1,0%, Krajowy Hawaje i inne wyspy Pacyfiku - 0,2%. Nie ma de facto afrykańsko-amerykańskich dzielnic.

Etnicznie, miasto było: 82,8% Latynosów i Latynosów.

Spośród 216 894 gospodarstw domowych w 2010 r. 37,6% miało dzieci poniżej 18 roku życia, 48,5% to małżeństwa żyjące razem, 20,7% miało gospodarstwo domowe bez męża, a 25,3% nie było rodzinami. Około 21,5% wszystkich gospodarstw domowych stanowiły osoby indywidualne, a 24,9% osób mieszkało samotnie w wieku 65 lat lub starszym. Średni rozmiar gospodarstwa domowego wynosił 2,95, a średni rozmiar rodziny wynosił 3,47

W mieście rozkład wiekowy wynosił 29,1% poniżej 18 roku życia, 7,5% od 20 do 24 lat, 26,2% od 25 do 44 lat, 22,8% od 45 do 64 lat oraz 11,1% osób w wieku 65 lat lub starszych. Mediana wieku wynosiła 32,5 lat.

Mediana dochodu dla domu w mieście wynosiła 44 431 dolarów, a dla rodziny 50 247 dolarów. Mężczyźni mieli średni dochód w wysokości 28,989 USD w porównaniu do 21,540 USD w przypadku kobiet. Dochód na mieszkańca dla miasta wynosił 21 120 dolarów. Około 17,3% rodzin i 20,3% ludności znajdowało się poniżej progu ubóstwa, w tym 28,5% osób poniżej 18 roku życia i 18,4% osób powyżej 65 roku życia.

Helen of Troy Limited

El Paso ma zróżnicowaną gospodarkę skoncentrowaną przede wszystkim na handlu międzynarodowym, wojsku, rządowej służbie cywilnej, sektorze ropy i gazu, opiece zdrowotnej, turystyce i usługach. W 2017 r. w strefie metra El Paso PKB wyniósł 29,03 miliarda dolarów. W 2012 r. obroty warte 92 miliardów dolarów. W ciągu ostatnich 15 lat miasto stało się ważnym miejscem dla amerykańskich centrów telefonicznych. Na tym obszarze produkuje się również bawełnę, owoce, warzywa i zwierzęta gospodarskie. El Paso dodał znaczący sektor produkcji, w którym produkuje się produkty i towary, takie jak ropa naftowa, metale, wyroby medyczne, tworzywa sztuczne, maszyny, towary związane z obronnością i części samochodowe. Miasto jest drugim najbardziej zajętym międzynarodowym przejściem granicznym w USA za San Diego.

El Paso jest domem jednej firmy Fortune 500, Western Refining, notowanej na giełdzie nowojorskiej (NYSE). To sprawia, że miasto jest jednym z sześciu obszarów metra w Teksasie, gdzie co najmniej jedna firma Fortune 500 nazywa to domem; pozostałe to Houston, Dallas-Fort Worth, San Antonio, Austin i Corpus Christi. Drugim przedsiębiorstwem notowanym na giełdzie jest Helen of Troy Limited, spółka notowana na giełdzie NASDAQ, produkująca produkty do pielęgnacji zdrowia pod wieloma etykietami, takie jak OXO, Dr Scholl's, Vidal Sasson, Pert Plus, Brut i Sunbeam, a trzecim jest El Paso Electric notowany na giełdzie NYSE, przedsiębiorstwo publiczne zajmujące się wytwarzaniem, przesyłem i dystrybucją energii elektrycznej w West Texas i południowego Nowego Meksyku. Czwartą spółką notowaną na giełdzie jest Western Refining Logistics, również będąca przedmiotem obrotu w NYSE. Jest to spółka zależna Western Refining, która jest właścicielem, eksploatuje, rozwija i nabywa terminale, zbiorniki magazynowe, rurociągi i inne aktywa logistyczne.

Ponad 70 firm Fortune 500 ma biura w El Paso, w tym AT&T, ADP, Boeing, Charles Schwab, Delphi, Dish Network, Eureka, Hoover, Raytheon, Prudential Financial, USAA i Verizon Wireless. Hispanic Business Magazine umieścił 28 przedsiębiorstw El Paso na liście 500 największych przedsiębiorstw hiszpańskich w Stanach Zjednoczonych. 28 firm El Paso jest drugorzędnych tylko w 57 Miami. Na liście największych przedsiębiorstw hiszpańskich znajdują się firmy takie jak Fred Loya Insurance, spółka Latynoska 500 i 18. co do wielkości firma hiszpańska w kraju. Inne przedsiębiorstwa na liście to Dos Lunas Spirits, Dynatec Labs, Spira Footwear, Datamark, Inc. i El Taco Tote. El Paso mieszkał w El Paso Corporation znanym wcześniej jako El Paso Natural Gas Company.

Miasto jest również w dużej obecności wojskowej z Centrum Medycznym Armii Williama Beaumonta i Biggsa Army Airfield. Przemysł obronny w El Paso zatrudnia ponad 41.000 osób, a jego roczny wpływ na gospodarkę miasta wynosi 6 miliardów dolarów. W 2013 r. Fort Bliss został wybrany na nowo skonfigurowany Regionalny Ośrodek Szkoleniowy Sił Bezpieczeństwa Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych, w którym liczba personelu Sił Powietrznych wzrosła o 8 000 do 10 000 rocznie.

Oprócz wojska, rząd federalny ma silną obecność w El Paso, aby zarządzać swoim statusem i wyjątkowymi kwestiami jako ważnym regionem granicznym. Do operacji, które mają siedzibę w El Paso, należą: Departament ds. Dziedzin Wewnętrznych DEA 7, Centrum Wywiadu El Paso, Wspólna Grupa Zadaniowa North, Sektor patrolu granicznego USA El Paso oraz Grupa Operacyjna Specjalna ds. Patrolu Granicznego USA.

Na terenie biura obsługi zatrudnionych jest ponad 10 000 osób. Automatyczne przetwarzanie danych ma biuro w West El Paso, zatrudniające około 1.100 osób, które planują ekspansję do 2.200 r. do 2020 r.

Turystyka jest kolejnym ważnym przemysłem w El Paso, przynoszącym 1,5 miliarda dolarów i ponad 2,3 miliona zwiedzających rocznie z powodu słonecznej pogody miasta, piękna przyrodniczego, bogatej historii kultury i wielu atrakcji na zewnątrz.

Edukacja jest również siłą napędową gospodarki El Paso. Trzy duże dzielnice szkoły El Paso należą do największych pracodawców w tym regionie, zatrudniając ponad 20.000 osób. UTEP dysponuje rocznym budżetem w wysokości prawie 418 milionów dolarów i zatrudnia prawie 4 800 osób. W badaniu przeprowadzonym w 2010 r. przez uniwersytecki Instytut Polityki i Rozwoju Gospodarczego stwierdzono, że wpływ uniwersytetu na lokalne przedsiębiorstwa wynosi 417 milionów dolarów rocznie.

Roczne wydarzenia kulturalne i festiwale

Amigo Airsho

Amigo Airsho jest jednym z najważniejszych wydarzeń El Paso i jest jednym z 10 najlepszych pokazów lotniczych w kraju, wypełnionym rozrywką powietrzną i zajęciami naziemnymi. Do aktów prawnych należy latający cyrk Franklin, w którym wykonawcy poruszają się po skrzydłach samolotu. Działalność naziemna obejmuje autobusy szkolne napędzane silnikiem odrzutowym. Po 31 latach pobytu w Biggs Army Airfield, program został przeniesiony na lotnisko Dona Ana w 2014 r.

KLAQ Great River Raft

Wielki Raft Raft Race odbywał się corocznie na Rio Grande w górnej dolinie El Paso

KLAQ Great River Raft Race to doroczne wydarzenie obchodzone od drugiej do ostatniej soboty czerwca. Uczestnicy są zachęcani do jazdy rzeką i pływania Rio Grande z rodziną i przyjaciółmi. Organizatorzy zachęcają do budowy niepowtarzalnych tratw, które docierają do rzeki, przyznając nagrody i trofea za najwięcej zdobytych punktów, ekipę o najlepszym wyglądzie i najlepiej urządzoną tratwę. Wyścig rozpoczyna się na moście Vinton i kończy się 3 mil w dół rzeki przy moście Canutillo.

Południowo-zachodnia PRCA Rodeo

Południowo-zachodni międzynarodowy rodeo PRCA jest 17. najstarszym rodeo w kraju i najdłużej działającym wydarzeniem sportowym El Paso. Konsekwentnie sklasyfikowany jako jeden z 50 najlepszych programów w kraju przez Stowarzyszenie Zawodowych Kowbojów Rodeo, to wydarzenie charytatywne jest prawdziwą uroczystością zachodniej kultury i dziedzictwa.

Fiesta de las Flores

Plac Cleveland w centrum El Paso to miejsce, gdzie odbywa się wiele festiwali rocznie.

La Fiesta de las Flores jest jednym z najstarszych festiwali hiszpańskich na południowym zachodzie. Trzydniowa fiesta odbywa się co roku podczas weekendu Dnia Pracy i podkreśla dziedzictwo i kulturę hiszpańską El Paso. Festiwal przyciąga od 20 000 do 30 000 gości z hrabstwa El Paso, Nowego Meksyku, Zachodniego Teksasu oraz stanu Chihuahua w Meksyku. Zajęcia zawarte w fieście to koronowanie królowej, parady Fiesta, seniorskiego tańca, dzień uznań wojskowych i rozrywka na żywo. Festa jest również dobrze znana z autentycznej kuchni regionalnej, sztuki i rzemiosła, gier i usług dostępnych dla wszystkich uczestników. Ponad 80 kabin, sponsorowanych przez lokalnych sprzedawców i organizacje non-profit, tworzy hiszpańską ambicję i kulturę.

Balloonfest El Paso

El Paso Balloonfest to doroczne wydarzenie obchodzone w weekend w Dzień Pamięci, które określa się jako "3 dni balonów z gorącym powietrzem wypełniających niebo El Paso, 3 popołudnia koncertów i zabawy na słońcu w Wet N' Wild Waterworld w Anthony w Teksasie". Ponad 60 balonów trafia do powietrza z pola startowego TFCU, które znajduje się w pobliżu parku wodnego. Po wystrzeleniu balonów, odwiedzający mają weekend przejażdżki wodą, pływanie, koncerty i grilowanie. W aspekcie koncertowym wydarzenia przewidziano lokalne zespoły, począwszy od południa, oraz różnych artystów nagłówkowych po południu. Nocne kempingi zostały dodane na 2014 rok.

El Paso Sun Pride

El Paso Sun City Pride jest największym dorocznym wydarzeniem LGBT w regionie, przyciągającym tysiące osób w czerwcu. Wydarzenie zostało założone w 2007 r.

Festiwale muzyczne

Festiwal Ulic w El Paso

W ostatni weekend czerwca w centrum El Paso w pobliżu centrum kongresowego El Paso odbędzie się doroczny festiwal uliczny El Paso. Jest to najstarszy festiwal muzyczny w mieście, który przynosi akty o zasięgu lokalnym, regionalnym i krajowym.

Neon Desert Music Festival

Doroczny Festiwal Muzyki Pustynnej Neon to dwudniowe wydarzenie, które odbywa się zwykle w ostatnią sobotę i niedzielę maja na pięciu etapach w centrum El Paso, rozciągające się od San Jacinto Plaza do Cleveland Square. Festiwal przynosi ponad 30 aktów ze świata indie rockowych, łaciny i elektronicznej muzyki tanecznej.

Muzyka pod gwiazdami

Rozpoczęta w 1983 r. zewnętrzna seria koncertów organizowana jest corocznie w Narodowym Miejscu Pamięci Chamizal i przyciąga ponad 60 000 uczestników. Wyróżnia się w nim lokalnych i międzynarodowych wykonawców z szerokimi gatunkami muzycznymi - Classical, Country, Tejano, rock i innymi. Koncerty wieczorowe są prezentowane w każdą niedzielę po południu i rozpoczynają się na początku czerwca i kończą w połowie sierpnia.

Sun City Music Festival

Jedyny festiwal muzyczny El Paso nie odbywał się w centrum miasta, ale odbywa się w Ascarate Park. Sun City Music Festival to dwudniowe wydarzenie nazwane największym festiwalem muzyki elektronicznej w Teksasie.

Festiwal pokazowy w Teksasie

Festiwal pokazów w Teksasie to doroczne wydarzenie, w którym muzycy i artyści tatuażu są pod jednym dachem. Wydarzenie nazwane największym na świecie tatuażem i festiwalem muzycznym, odbywa się zazwyczaj w ostatni weekend lipca w Koloseum hrabstwa El Paso.

Sztuki artystyczne

Viva! El Paso

Viva! Występ El Paso w Amfiteatrze Kanionu McKelligon

Zewnętrzna muzyczna ekstrawaganza Viva! El Paso występuje w amfiteatrze McKelligon Canyon. Jest on produkowany lokalnie i chroni 400-letnią historię i ewolucję kulturową regionu El Paso. Wystawa odbywa się w każdy piątek i sobotę w czerwcu, lipcu i sierpniu. Od ponad 35 lat zabawiał mieszkańców i gości spoza miasta.

Orkiestra Symfoniczna El Paso

Symfonia El Paso powstała w latach 1930. i jest najstarszą organizacją artystyczną w El Paso oraz najdłużej działającą orkiestrą symfoniczną w Teksasie. W 1996 r. i w 2000 r. otrzymała ona uznanie zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym w wyniku bardzo udanej podróży do Niemiec i Turcji, i nadal z dumą i wyróżnieniem reprezentuje region El Paso. Sezon Stowarzyszenia Orkiestry Symfonicznej El Paso zakotwiczony jest przez 12 koncertów klasycznych. Specjalne imprezy stanowią promocję dla nowych odbiorców.

Balet w El Paso

Balet w dużej mierze nie istniał w El Paso aż do przybycia do lat 1950. Ingeborg Heuser, profesjonalnej baletnicy z Niemiec. Heuser wykładał balet w UTEP przez 47 lat i założył pierwszą w mieście profesjonalną firmę baletową, znaną po raz pierwszy jako Texas Western Civic Ballet i ostatecznie jako Ballet El Paso. Firma zniknęła z powodu problemów finansowych w 1997 r., a Heuser wkrótce potem wycofał się z UTEP.

Ballet młodzieżowy El Paso został założony w 2009 r. przez studentkę Heuser'a, Martę Katz, po odejściu Heuser'a z uniwersytetu. Ze studentami z baletu młodzieżowego, Heuser wystawił jej ostatniego Nutcrackera w 2006. Firma młodzieżowa nadal wykonuje prace Nutcrker i inne przedprofesjonalne prace na obszarze El Paso. Firma zapewnia jedyną platformę dla młodych tancerzy baletowych, którzy od momentu złożenia Balletu El Paso szkolą się i pracują na takim poziomie w mieście.

El Paso City Ballet to obecnie zawodowa firma baletowa w El Paso, oferująca lokalną pracę zawodowym tancerzom w dziedzinie baletu. Firma wykonuje różnorodne dzieła klasyczne i współczesne, choreografowane przez dyrektora artystycznego Lisę Skaf oraz artystów z USA i Ameryki Łacińskiej. Jest aktywny od 2005 r., prowadzi coroczne produkcje.

Teatry

Teatr Plaza w nocy

Teatr Plaza jest zabytkowym budynkiem o znaczeniu narodowym, zbudowanym w 1930 roku. Jest wyposażony w 2,050-osobową salę Kendall Kidd Performance Hall oraz mniejszy 200-osobowy Teatr Filantropii. Organizuje produkcje na Broadwayu, koncerty muzyczne, indywidualnych wykonawców i doroczny Festiwal Filmowy Plaza Classic.

Teatr im. Abrahama Chaveza jest 2,500-osobową salą koncertową w pobliżu centrum kongresowego Williams. Jego zewnętrzna powierzchnia przypomina sombrero i ma trójpiętrowe szklane wejście główne. Teatr nazwany jest imieniem Maestro Abrahama Chaveza, który był wieloletnim dyrygentem Symfonii El Paso. Wewnątrz teatru znajduje się lobby o powierzchni 5 000 metrów kwadratowych (460 m) i scena o wymiarach 40 na 56 stóp oraz 14 przebieralni. Siedzenie teatru jest na trzech poziomach. Ponadto sala konferencyjna jest w pobliżu teatru.

Wydarzenia organizowane w Teatrze Chavez obejmują koncerty, pokazy na Broadwayu, uroczystości ukończenia studiów, występy w Orkiestrze Symfonicznej El Paso oraz inne wydarzenia specjalne.

McKelligon Canyon to 90-akrowy (360 tys.m) park, położony w Górach Franklin, otwarty dla turystów i pikników. W kanionie, McKelligon Canyon Amphitheater otoczony jest z trzech stron murami kanionu; 1,500-foteatr jest używany na koncerty i imprezy specjalne, takie jak Viva! El Paso.

Playhouse El Paso, teatr społecznościowy, zapewnia rozrywkę i doświadczenie edukacyjne zróżnicowanej populacji wielokulturowej poprzez wysokiej jakości produkcję sztuki i wydarzeń teatralnych. Playhouse to miejsce dla artystów, techników, patronów i członków społeczności do udziału w sztuce poprzez regularne regularne produkcje sezonowe i występy świąteczne. Teatr jest powiązany z Kids-N-Co, teatrem dla dzieci aktorzy w przedstawieniach dziecięcych.

Teatr obiadowy UTEP znajduje się wewnątrz kampusu UTEP i został założony w 1983 r. i jest w całości produkowany, projektowany i kierowany przez studentów. Teatr prezentuje 4 w pełni ułożonych musicali w każdym sezonie, a w pełni uczęszczany student wyprodukował musical.

Muzea obszarowe

El Paso Museum of Archeology, diorama pokazuje Cueva de la Olla (jaskinia garnka - duży pojemnik na zboże w kształcie garnka), Paquimé, Sierra Madre z Chihuahua

Centennial Museum i Chihuahuan Desert Gardens, zlokalizowane na terenie UTEP, obejmują obszerną kolekcję El Paso Brown, ceramiki amerykańskiej, a także eksponatów edukacyjnych dla studentów.

Muzeum Archeologii El Paso znajduje się na wschodnim zboczu Gór Północnej Franklin, na zachód od Bramy Południowej Blvd. w sprawie TransMountain Rd. Jego tereny obejmują rośliny rodzime z południowego zachodu Stanów Zjednoczonych, jak również próbki schronisk z Ameryki Północnej, w niezniszczonym miejscu. W muzeum znajdują się dioramy dla dzieci szkolnych, które ilustrują kulturę i geologię amerykańskiego południowego zachodu, takie jak czołgi Hueco w hrabstwie El Paso. Jedna diorama (patrz zdjęcie po prawej stronie) to Cueva de la Olla (jaskinia garnka), która znajduje się w Sierra Madre Chihuahua, przykład kultury Paquimé.

Muzeum Sztuki El Paso znajduje się obok Teatru Plaza w pobliżu San Jacinto Plaza, publicznego placu w centrum miasta. Zawiera dzieła południowo-zachodnich artystów, takich jak Tom Lea.

Inne muzea terenowe obejmują:

• Centrum Studiów i Muzeum Holokaustu im. El Paso
• Międzynarodowe Muzeum Sztuki El Paso
• Muzeum Historii El Paso
• Centrum Studiów i Muzeów Fort Bliss
• Insights El Paso Science Museum
• Magoffin Homestead, pochodzący z 1875 r., jest obecnie historycznym miejscem stanu.
• Narodowe Muzeum Patrolu Granicznego znajduje się w pobliżu Muzeum Archeologii El Paso.
• Muzeum Kolei i Transportu w El Paso
• Planetarium Gene Roddenberry
• Wystawy Lynx

Witryny w granicach miast

Wejście do azjatyckiego zoo w El Paso

• Misja Ysleta jest uznawana za najstarszą stale eksploatowaną parafię w stanie Teksas.
• Katedra św. Patryka, wzniesiona w 1916 r., jest siedzibą Diecezja rzymskokatolickiej diecezji El Paso.
• Memoriał Chamizla
• El Paso Zoo - obiekt o powierzchni 35 akrów (14 ha), w którym znajduje się 220 gatunków.
• Historyczna strona stanu Magoffin
• Plaza
• Związek
• Liceum w El Paso
• Uniwersytet Teksaski w El Paso Styl uniwersytetu to rodzaj architektury fortecy, Dzong, występującej w obecnych i byłych buddyjskich królestwach górskich Himalajów, Bhutanu i Tybetu.

Widok z lotu ptaka na stadion Sun Bowl i Kidd Field

Don Haskins Center w kampusie UTEP

El Paso jest domem dla Sun Bowl, drugiego najstarszego z rzędu konkursu piłkarskiego (po Rose Bowl). Pierwsza gra odbyła się w 1935 roku.

W dniu 18 września 2012 r. rada miejska głosowała za zatwierdzeniem wyburzenia ratusza miasta, aby ustąpić miejsca południowo-zachodniemu parkowi uniwersyteckiemu, nowemu domowi zespołu El Paso Chihuahuas Triple-A (należącemu do San Diego Padres); otwarto go w 2014 r. Zespół został zakupiony przez Mountainstar Sports Group of El Paso. Ratusz został zniszczony 14 kwietnia 2013 roku.

Maraton El Paso odbywa się corocznie od 2007 r. Patrioci El Paso grali ostatni sezon w 2013 roku i nie są już organizacją. El Paso zdobędzie zespół USL od 2019. Będą grać w Southwest University Park.

Tramwaje lotnicze Wyler w Górach Franklin to jedyna komercyjna tramwaje w stanie Teksas.

Bouldering on North Mountain at Hueco Tanks

El Paso jest domem dla największego parku miejskiego w kraju. Park stanowy Franklin Mountains, o powierzchni ponad 24.248 akrów (9.813 ha), znajduje się całkowicie w granicach miasta. Uważa się go za mały zasięg (23 mil długości, 3 mil szerokości (4,8 km)), który rozciąga się od miasta na północ do Nowego Meksyku. Jest domem o najwyższym szczycie w hrabstwie North Franklin Mountain na wysokości 7.192 stóp.Park jest otwarty przez cały rok na rekreację, w tym na wycieczkę, rowery górskie, picnikowanie, jazdę na scenę i widoki na miasto.

Tramwaje powietrzne Wyler jest zarządzane przez Departament Parków Teksańskich i Dzikiej Przyrody i znajduje się w parku stanowym Franklin Mountains. Kompleks tramwajowy obejmuje 196 akrów (0,79 km²) po wschodniej stronie Gór Franklina. gondoly poruszają się wzdłuż dwóch 2,600-metrowych (790 m) ​ 1³/₈-średnicowych kabli stalowych do Ranger Peak, 5,632 stóp (1,717 m) nad poziomem morza. Wycieczka trwa około czterech minut i podnosi jeźdźców 940 stóp (290 m) nad powierzchnią ładunkową.Tramwaje została zbudowana w 1959 r. przez radio KTSM, aby wspomóc budowę wieży nadajnika. Karl O. Wyler zarządzał projektem. Po raz pierwszy otwarto go na lotniskowy Tramwaje w El Paso, w latach 1960-1986, kiedy to koszty ubezpieczenia od wysokiej odpowiedzialności cywilnej zmusiły tramwaj do zaprzestania działalności publicznej. Tramwaje były używane tylko do obsługi wież nadajników. Wyler oddał tramwaj do użytku publicznego w testamencie. Teksańskie Parki i Dzika Wildlife Department zaakceptował darowiznę w 1997 r. i odnowił i ponownie otworzył tramwaj dla publiczności w 2001 r.

Historyczny teren Hueco Tanks State Historic Site to historyczne miejsce w Teksasie w obszarze Hueco Tanks, około 32 mil (51 km) na północny wschód od centrum El Paso i na zachód od Hueco Mountains. Park jest popularny w rekreacji, jak obserwacja ptaków i głodowanie, i ma znaczenie kulturowe i duchowe dla wielu rdzennych Amerykanów. Znaczenie to jest częściowo widoczne w piktogramach (malowidłach skalnych), które można znaleźć w całym regionie, z których wiele ma tysiące lat. Hueco Tanks jest również powszechnie uważany za jeden z najlepszych obszarów na świecie pod względem głazu (wspinaczka skalna, wystarczająco niska, aby próbować bez lin ochronnych), wyjątkowy dla jego rodzaju skalnego, koncentracji i jakości wspinaczki, po czym nazwano gatunki Hueco Bouldering. W każdym sezonie wspinaczkowym, który zazwyczaj trwa od października do marca, często wspinacze z całej Europy, Azji i Australii odwiedzają park. Od czasu wdrożenia planu użytkowania publicznego, po krótkim zamknięciu całego parku z powodu niezdolności służby parkowej do zarządzania rosnącym tłumem międzynarodowych wspinaczy, wolontariusze lub przewodnicy handlowi są zobowiązani do dostępu do ponad 2/3 obszaru parku. Tylko Góra Północna jest dostępna bez przewodników, a potem tylko dla około 70 osób w danym czasie. Park oferuje kempingi i prysznice za niewielką opłatą dziennie lub, jak najbardziej popularne wśród wspinaczy, w pobliżu Hueco Rock Ranch oferuje kempingi, gdzie wspinacze mogą się zrelaksować i zrelaksować.

Narodowa Memoriał Chamizal to 54,90-akrowy (22,22 ha) park pomnika, który służy przede wszystkim jako centrum kultury i obejmuje galerię sztuki, teatr i amfiteatr. Muzeum opisujące historię Meksyku obramowanie znajduje się w centrum odwiedzających.

W mieście jest też 242 parków miejskich.

Ogrody botaniczne

Ogród Kontemplacyjny na Pustyni Chihuahuan.

• Ogrody Pustyni Chihuahuan (CDG) prezentują florę pustyni Chihuahuan oraz sąsiadujące z nią regiony w Stanach Zjednoczonych i Meksyku. Ogrody zostały formalnie poświęcone we wrześniu 1999 r. i obejmują ponad 625 różnych gatunków roślin, w skład których wchodzi jedno z największych na świecie zgrupowań żyjących w niewoli wśród pustynnej flory Chihuahuan.
• Ogrody miejskie El Paso Rose Garden (oficjalnie nazwane Ogrodem Publicznym All-American Rose Selection (AARS)) to jeden z ponad 100 certyfikowanych ogrodów w Stanach Zjednoczonych. Istnieje ponad 1 900 krzewów z 500 odmianami. Ogrodzenie ogrodzone z żelaza obrobione plastycznie ma szerokie przejścia z dostępnością dla niepełnosprawnych, podniesione łóżka, wodospad oraz drzewa i krzewy. Każdego roku sadzi się kilka nowych odmian róży, a po dwóch latach nazwy są najwyższe i otrzymują symbol AARS.
• Jezioro Pióra to 43,5-akrowe (17,6 ha) sanktuarium dzikiej fauny, którego podstawą jest 40-akrowy (16 ha) obszar podmokły zbudowany przez miasto El Paso w 1969 r. jako dorzecze retencyjne. Od 1976 r. towarzystwo El Paso/Trans-Pecos Audubon wydzierżawiło tę ziemię z miasta i zarządzało nią dla dzikiej przyrody. W sanktuarium zaobserwowano ponad 200 różnych gatunków ptaków, zwłaszcza tych związanych z wodą. Znajdujące się tam fauny to między innymi muskraci, żółwie lśniące, ślimaki stawowe i jaszczurki paskowe typu trans-Pecos.
• Park dziedzictwa Keystone składa się z archeologicznego obszaru archeologicznego okresu archaicznego, terenów podmokłych i pustynnego ogrodu botanicznego. 4.500-letnie miejsce to jedna z najstarszych wiosek w Stanach Zjednoczonych. Na terenach podmokłych znajduje się wiele ptaków, a ponad 200 gatunków zostało tam zauważonych podczas sezonowych migracji. W ogrodzie botanicznym występuje wiele różnych rodzimych roślin, a w jego skład wchodzi pawilon i replika pędzla z okresu archaicznego. Najnowszym komponentem, The Chihuahuan Desert Experience, jest trwająca praca, która umożliwi odwiedzającym spacer 900-milową (1,400 km) długością pustyni ponad 17 akrami (6,9 ha) rekreacji rodzimego życia roślin.
• Rio Bosque Wetlands to park miejski o powierzchni 372 akrów (151 ha), zarządzany przez Centrum Zarządzania Zasobami Środowiskowymi Uniwersytetu Teksańskiego w El Paso, które rozpoczęło działania na rzecz odbudowy w 1998 r. Jesienią i zimą woda przepływa przez park wzdłuż szlaku rzeki, zanim została zamknięta w nizinach w latach 1930. Wiele zwierząt i ptaków powróciło na ten obszar w miarę odnawiania, a ponad 200 gatunków ptaków zostało zaobserwowanych.

Kursy golfowe

W metrze jest 16 pól golfowych, w tym Butterfield Trail Golf Club, jedyna publiczna opłata dzienna, za którą Tom Fazio zaprojektował pole golfowe w stanie Teksas. Został sklasyfikowany na 1. miejscu w Teksasie i 3. miejscu w Narodowym Golfweek's 2013 Best Municipal Golf Courses. Inne pola golfowe w hrabstwie to:

Przy drzwiach w hrabstwie Dona Ana znajdują się następujące pola golfowe:

Miasto

Rząd miasta jest oficjalnie niepartyjny. Burmistrzowie i członkowie rady miejskiej są wybierani na czteroletnią kadencję i nie mogą być wybierani więcej niż dwa razy lub dłużej niż 10 lat w swoich biurach. W maju w maju odbędą się wybory do władz miejskich w latach nieparzystych, ale zmiana karty wyborczej, zatwierdzona przez wyborców, zmieni się na listopad w latach parzystych, począwszy od 2018 roku. Członkowie Rady wybrani w 2015 r. będą pracować do grudnia 2018 r., a członkowie rady i wybrany w 2017 r. burmistrz będą pracować do grudnia 2020 r. Osoby wybrane w 2018 i 2020 r. będą sprawować regularne czteroletnie funkcje.

Miasto działa w rządowej formie. Władza skupia się na ośmiu członkach rady miejskiej i burmistrzu, którzy zatrudniają kierownika do wykonywania swoich dyrektyw i nadzorują świadczenie usług publicznych. Obecnym zarządcą miasta jest Tommy Gonzalez, a obecnym burmistrzem El Paso jest Dee Margo, który został wybrany do biura w 2017 roku.

Kadencja burmistrza Margo i radnych Annello, Hernandeza, Morgana i Rivery wygaśnie w 2020 r. Warunki umowy Lizarraga, Ordaz, Salcido i Svarzbein wygasną w 2022 r.

Ordaz jest członkiem rady od 2014 r., Svarzbein od 2015 r., Annello, Hernandez, Lizarraga, Morgan i Rivera od 2017 r., a Salcido od 2018 r. Ze względu na klauzulę dotyczącą ograniczeń czasowych w karcie miasta Ordaz i Svarzbein nie kwalifikują się do reelekcji. Wszyscy inni radni i burmistrz mogą zostać ponownie wybrani.

Hrabstwo

Sędzią komitatu El Paso jest Ricardo Samaniego, a komisarzami komitatu są Carlos Leon (obwód 1), David Stout (obwód 2), Vince Perez (obwód 3) i Carl Robinson (obwód 4). Komisarze i sędzia okręgu są Demokratami.

Leon i Perez zostali po raz pierwszy wybrani na swoje stanowiska w 2012 r., zostali ponownie wybrani w 2016 r. i sprawują urząd od 2013 r. Stout został po raz pierwszy wybrany na swoje stanowisko w 2014 r. i sprawuje urząd od 2015 r. Samaniego i Robinsona wybrano po raz pierwszy w 2018 r. i sprawują oni urząd od 2019 r.

Stan

Obszar metropolitalny El Paso reprezentowany jest w Domu Stanowym w Teksasie przez Demokratów Cesara Blanco, Art Fierro, Mary Gonzalez, Joe Moody i Linę Ortegę, a w Senacie Państwowym przez José R. Rodríguez (D-El Paso).

Teksański Departament Sprawiedliwości Karnej prowadzi w mieście biuro zwolnień warunkowych w okręgu El Paso I. Urząd ds. zwolnień warunkowych w okręgu El Paso II znajduje się w nieposiadającym osobowości prawnej obszarze na wschód od Horizon City.

Federalny

El Paso City i County głosują przeważająco demokratycznie, jak większość obszaru granicznego Teksas-Meksyk i miejskiego Teksasu.

W Izbie Reprezentantów Stanów Zjednoczonych większość El Paso jest częścią 16. okręgu kongresu w Teksasie reprezentowanego przez demokratę Veronicę Escobara. Mały kawałek we wschodniej części miasta jest częścią 23. dystryktu kongresu w Teksasie, reprezentowanego przez Republikanina Willa Hurda. Obecnymi senatorami amerykańskimi dla Teksasu są Ted Cruz (R-Texas) i John Cornyn (R-Texas).

UTEP's College of Engineering Building

Paul L. Foster School of Medicine in Texas Tech University HSC w kampusie El Paso

El Paso jest domem Uniwersytetu Teksańskiego w El Paso, największym uniwersytecie publicznym w regionie. UTEP został sklasyfikowany jako 7. najlepszy uniwersytet w rankingach 2013 National University w Waszyngtonie, tuż za Stanford i przed Harvardem. Ponadto uniwersytecka Szkoła Inżynierii jest największym producentem hiszpańskich inżynierów z M.S. i doktorat. stopnie.

El Paso jest również domem w Centrum Nauk Zdrowotnych Uniwersytetu Teksańskiego w El Paso, Paul L. Foster School of Medicine, Texas Tech College of Architecture w El Paso, Brightwood College, Park University, Southwest University, Webster University i Phoenix. Również ze względu na bliskość wielu studentów El Paso uczęszcza do New Mexico State University, gdzie szkoła oferuje czesne w stanach dla mieszkańców hrabstwa El Paso.

Kolegium Społeczne El Paso służy większości obszarów, jak również kilku szkołom technicznym i szkołom dochodowym. El Pasoans ma również dostęp do Kolegium Wspólnoty dla Anny w Doña, posiadającego kampusy w Sunland Park, Anthony i Chaparral, Nowy Meksyk: Ten uniwersytet jest częścią systemu Uniwersytetu Stanowego w Nowym Meksyku.

Uczniowie z regionu El Paso uczęszczają przede wszystkim do szkół publicznych w czterech dzielnicach szkół, w dzielnicy El Paso Independent School District, w dystrykcie Ysleta Independent School District, w dzielnicy Socorro Independent School District i w mieście Canutillo Independent School Independent School District, chociaż w hrabstwie jest dziewięć niezależnych dzielnic szkół. Liczne akredytowane prywatne szkoły przygotowawcze obsługują również studentów El Paso. Należą do nich różne przedszkolne filie religijne (chrześcijańskie, katolickie, żydowskie) i szkoły Montessori, liceum katedralne, Akademia Loretto, liceum Ojca Yermo, Instytut Lydia Patterson, Akademia Chrześcijańska Wiary, Akademia Żydowska El Paso, Rose z Akademii Chrześcijańskiej Sharon, Szkoła Dzień Syjonu Luterana i Szkoła Radford. Uniwersytet El Paso oferuje jedyne dwujęzyczne M.F.A. program twórczego pisania.

El Paso jest domem dla bilateralnych grup rozwoju gospodarczego; centrum innowacji i technologii człowieka. Programy zawodowe dla grup przemysłowych oferują szkolenia dla pracowników w zakresie automatyzacji, robotyki i technologii AI.

Biblioteki publiczne

Biblioteka publiczna El Paso zaspokaja potrzeby społeczeństwa w El Paso, TX. Składa się on z 12 oddziałów, zakładki, sali lekcyjnej dla komputerów przenośnych oraz mobilnej jednostki informacyjnej (Kidsmobile). Oferuje on również wiele usług informacyjnych.

Gazety

Głównymi gazetami są dzienniki w języku angielskim El Paso Times, założone w 1881 r.; hiszpańskojęzyczny dziennik El Diario de El Paso oraz internetowa gazeta El Paso Herald Post rozpoczęła się w 2015 r. Oryginalny i nieistniejący El Paso Herald Post został założony w 1881 r. jako El Paso Herald, który następnie połączył się z El Paso Post w 1931 r. Papier został zamknięty w 1997. El Paso Matters to internetowa gazeta.

Czasopisma tygodniowe i niszowe:

• El Paso
• Scena El Paso
• Polaka
• Jrzinocias
• The City Magazine
• Prospektor, opublikowany przez Uniwersytet Teksański w El Paso
• Tejano Tribune, opublikowane przez El Paso Community College

Rozgłośnie radiowe

Rozgłośnie radiowe z Las Cruces, Nowego Meksyku i Ciudad Juárez, Chihuahua, również mogą być słyszane na rynku El Paso.

Telewizja

El Paso było największym miastem w Stanach Zjednoczonych bez stacji telewizyjnej PBS w granicach miast do 1978 roku. Widzowie El Paso musieli oglądać kanał 22, KRWG, od Las Cruces do 1978 roku. W rzeczywistości miasto miało tylko trzy kanały angielskojęzyczne i dwa kanały hiszpańskojęzyczne (kanał 2 i kanał 5) od Juarez, a abonenci telewizji kablowej w latach 1970. i 1980. mogli otrzymać cztery niezależne kanały Los Angeles: KMEX z Los Angeles i KWEX z San Antonio dzielą zwykle to samo gniazdo na kanały kablowe. Z biegiem czasu, wraz z załączeniem kolejnych stacji telewizyjnych, dodano więcej kanałów kablowych, a te stacje dodały powiązania sieciowe, stacje Los Angeles i San Antonio zniknęły z listy. Ostatnią usuniętą z sieci był KTLA jesienią 2006 r. w wyniku połączenia WB-UPN z CW, kiedy to KVIA-TV uruchomiła podkanał cyfrowy z oprogramowaniem sieciowym.

Opieka zdrowotna

Szpital dziecięcy El Paso w Centrum Medycznym Ameryk

El Paso jest centrum medycznym w zachodnim Teksasie i południowym Nowym Meksyku, które prowadzi liczne nowoczesne ośrodki medyczne. Niektóre z najlepszych szpitali w mieście to Centrum Medyczne Uniwersytetu, Centrum Medyczne Armii Williama Beaumonta, Centrum Medyczne Sierra, Centrum Medyczne Las Palmas, Centrum Medyczne Del Sol, Centrum Medyczne Sierra Providence East Medical Center, Szpital Dziecięcy El Paso oraz Szpital Pamiątkowy. Uniwersyteckie Centrum Medyczne jest jedynym ośrodkiem urazowym poziomu I w tym regionie. Centrum Medyczne Armii Williama Beaumonta zostanie zastąpione nowym, najnowocześniejszym szpitalem wymiany Fort Bliss w wysokości 1,2 mld USD, który ma się otworzyć w 2020 r. Najnowszy szpital El Paso, Szpitale Opatrzności w Kampusie Transgórskim, otwarty w Northwest El Paso 27 stycznia 2017 roku. 106-osobowy szpital dydaktyczny to współpraca między Centrum Nauk Zdrowotnych Uniwersytetu Teksańskiego El Paso i Szpitalami Opatrzności. Szpitale były wytępione podczas pandemii COVID-19 w Teksasie, a 10 przyczep chłodniczych do kostnic zainstalowano w celu opanowania zwiększonej śmiertelności.

El Paso jest również domem Centrum Medycznego Ameryk, zintegrowanego kompleksu placówek medycznych zakotwiczonego przez Centrum Nauk Zdrowotnych Uniwersytetu Teksańskiego w El Paso, Paul L. Foster School of Medicine, University Medical Centre, El Paso Psychiatric Centre oraz El Paso Children's Hospital. Jest to również miejsce dla budynku badawczego Cardwell Collaborative biomedical research building, Gayle Greve Hunt School of Nursing oraz absolwenta School of Biomedical Sciences. Woody L. Oczekuje się, że w 2021 r. również w obszarze MCA zostanie otwarta Szkoła Medycyny Dentystycznej.

Transport

Hotel Bristol i Union Depot w El Paso w Teksasie (pocztówka, ok. 1912)

El Paso jest obsługiwane przez Międzynarodowy Port Lotniczy El Paso i Amtrak przez historyczny Zjazd Unii.

Kilka dróg i autostrad łączy El Paso, w tym Interstate 10, US Highway 54 (znany lokalnie jako "54", "North-South Freeway" lub oficjalnie jako Patriot Freeway), Spur 601 (Liberty Expressway), US Highway 180 i US Highway 62 (Montana Avenue), US Highway 85 (Paisano Drive), Loop 375, Loop 478 (Copia Street-Pershing) Drive-Dyer Street), liczne drogi Texas Farm-to-Market (klasa autostrady państwowej powszechnie skrócona do FM) oraz oryginalna droga miejska, State Highway 20, której wschodnia część znana jest lokalnie jako Alameda Avenue (wcześniej US Highway 80). Teksas 20 obejmuje również części Texas Avenue w centrum El Paso, Mesa Street od centrum do zachodniej strony oraz Doniphan Drive na zachodniej stronie. Północno-wschodnie El Paso jest połączone z West El Paso przez Transgórski Road (pętla 375). Miasto dzieli również cztery międzynarodowe mosty i jeden most kolejowy z Ciudad Juárez w Meksyku. W 2009 r. El Paso zamieszkał na terenie miasta pod numerem 52, 98 i numerem 100 spośród 100 najbardziej zatłoczonych dróg w Teksasie, które są odpowiednio: North Zaragoza Road między Sun Fire Boulevard i Interstate 10; Lee Trevino Drive między Montana Avenue a Interstate 10; oraz Interstate 10 między Patriot Freeway a Loop 375.

W 2009 r. 79,8% mieszkańców El Paso (miasta) jeździ samochodem do samodzielnej pracy. Udział w trybie 2009 dla osób dojeżdżających do pracy w mieście El Paso wynosi 10,3% w przypadku połączeń karpooling, 2,4% w przypadku połączeń tranzytowych, 2,5% w przypadku połączeń pieszych i 2% w przypadku połączeń rowerowych. W 2016 r. Walk Score sklasyfikował El Paso jako 32. najbardziej popularny wśród 50 największych miast USA, oceniając go jako "zależny od samochodu". Miasto El Paso ma nieco niższy niż przeciętny odsetek gospodarstw domowych bez samochodu. W 2015 r. 7,4 procent gospodarstw domowych El Paso nie miało samochodu, a w 2016 r. wzrosło do 8,4 procent. Średnia krajowa wyniosła 8,7% w 2016 r. W 2016 r. El Paso miało średnio 1,82 samochodów na gospodarstwo domowe, w porównaniu ze średnią krajową 1,8.

Porty lotnicze

Konkurs Bezpieczeństwa Lotniczego na lotnisku El Paso

• Port lotniczy El Paso, lotnisko publiczne, 4 mile (6 km) na północny wschód od centrum El Paso. Jest to największy komercyjny port lotniczy w Zachodnim Teksasie, obsługujący 3 260 556 pasażerów w 2018 r. Port lotniczy El Paso obsługuje obszar statystyki łączonej El Paso-Las Cruces.
• Port lotniczy Biggs Army
• Port lotniczy Horizon
• Port lotniczy Dona Ana
• Port lotniczy Las Cruces

Kolej pasażerska

• Amtrak, krajowy system kolei pasażerskich, obsługuje El Paso w Union Depot, obsługując Sunset Limited/Texas Eagle trzy razy w tygodniu między Los Angeles i Nowym Orleanem przez San Antonio i Houston oraz między Los Angeles i Chicago przez San Antonio i Fort Worth.

Główne autostrady

• Autostrada międzystanowa nr 10: Główna droga przelotowa przez miasto, łącząca miasto z innymi dużymi miastami USA, takimi jak Los Angeles, Phoenix, Tucson, San Antonio, Houston, Baton Rouge, New Orleans, Gulfport i Mobile, ze wschodnim końcem położonym w Jacksonville na Florydzie. I-10 jest również łącznikiem do Interstate 25, który łączy się z miastami Albuquerque, Santa Fe, Colorado Springs, Denver, Fort Collins, Cheyenne, Casper i na północ do połączenia z I-90, zlokalizowanego w Buffalo w Wyoming.
• Autostrada US 54: Oficjalnie nazywana Patriot Freeway, znana jest również pod nazwą North-South Freeway. Droga biznesowa biegnie wzdłuż Dyer Street, dawnej US 54, od autostrady w pobliżu Fort Bliss do granicy Teksas-Nowy Meksyk, gdzie znów cieszy się drogą ekspresową. Oryginalny 54 był trasą transkontynentalną łączącą El Paso z Chicago.

IH-10-US-54

• Autostrada US 62: Santa Fe Street na południe od Paisano Drive działa jednocześnie z US 85, Paisano Drive na wschód od Santa Fe Street do Montana Avenue, następnie Montana Avenue równolegle z US 180.
• Autostrada US 85: Santa Fe Street na południe od Paisano Drive działa jednocześnie z US 62 i Paisano Drive na zachód od Santa Fe Street do I-10.
• Autostrada US 180: Montana Avenue jest drogą obwodnicy do Dallas-Fort Worth Metroplex na wschód, a Flagstaff, Arizona na zachód.
• SH 20: Alameda Avenue (dawniej US 80), Texas Avenue, Mesa Street i Doniphan Drive
• SH 178: Szlak Artcraft Road w północno-zachodniej części El Paso rozciąga się od Interstate 10 na zachód do linii stanowej w Nowym Meksyku, gdzie staje się autostradą 136 w Nowym Meksyku, Międzynarodową Drogą Pete V. Domenici.
• Pętla 375: Texas Highway Loop 375 otacza miasto El Paso. Pomiędzy Interstate 10 a Fort Bliss, w tym odcinkiem, który przecina Franklin Mountains przez Smuggler's Pass, jest TransMountain Road. W Ft. Rezerwacja wojskowa między północno-wschodnim i wschodnim El Paso, oficjalnie jest autostradą Memoriału Purple Heart. Na wschodzie El Paso, części północne i południowe są znane jako Joe Battle Boulevard, lub po prostu jako "pętla". Na południe od I-10, w części wschodniej i zachodniej, jest znany jako Cesar Chavez Border Highway, czteropasmowa droga ekspresowa, która znajduje się wzdłuż Meksyku-USA. granica między centrum El Paso a obszarem Ysleta.
• Spur 601: Na wniosek ówczesnego dowódcy Fort Bliss Maj, w kwietniu 2010 r., Rada Miasta El Paso ogłosiła ją oficjalnie nazwą Liberty Expressway. Generał Howard Bromberg. Został on w pełni zakończony 27 kwietnia 2011 r.; łączy ona platformę Patriot Freeway (US 54) i Biggs Army Airfield z autostradą Purple Heart Memorial Highway (Loop 375).
• North Loop Road, jak również Delta Drive między North Loop Road i Alameda Avenue (Texas Highway 20)
• Zaragoza Road, biegnący mniej więcej na północ od międzynarodowego mostu Ysleta do US 62-180 (Montana Avenue), leży głównie na wschodzie El Paso.
• Texas Farm-to-Market Road 3255 biegnie na północ od US 54 do linii stanowej Nowego Meksyku w północno-wschodnim El Paso i nosi nazwę ulicy miasta Martin Luther King Boulevard.
• Granica West Expressway w budowie (od 2018 r.), równoległa do I-10 przez centrum i stronę zachodnią.

Tranzyt masowy

Metro Sun Metro Mass Transit System obsługuje system autobusów o średniej lub dużej pojemności zasilanych gazem ziemnym w całym mieście El Paso.

Transport w hrabstwie El Paso odbywa podróże z autobusami o małej pojemności głównie we wschodniej części regionu El Paso.

W 2011 roku Sun Metro zostało nazwane najwybitniejszym systemem tranzytu publicznego w całej Ameryce Północnej dla średniej wielkości systemu tranzytowego przez Amerykańskie Stowarzyszenie Transportu Publicznego.

W dniu 1 września 2009 r. NMDOT Park i Ride rozpoczęły obsługę autobusową na trasie do i z Las Cruces, Nowy Meksyk.

W przeszłości El Paso i Ciudad Juarez miały wspólny system tramwajowy o szczytowym przebiegu elektrycznym wynoszącym 64 mil (103 km) w 1920 r. Pierwsza linia elektryczna w Rio Grande, która została otwarta 11 stycznia 1902 r., została poprzedzona siecią opartą na pracy zwierząt. System szybko rozprzestrzenił się na obszary mieszkalne i przemysłowe El Paso. W 1913 r. do Yslety zbudowano 12-milową (19 km) linię międzymiejską. Pod koniec 1943 r. spółka holdingowa El Paso Electric sprzedała swoją spółkę zależną, El Paso Electric Railway Company i jej meksykański odpowiednik, jednej z spółek zależnych National City Lines. Doprowadziło to do powstania El Paso City Lines, którego krajowe linie tramwajowe zastąpiono autobusami w 1947 r. Międzynarodowa linia tramwajowa, która przekroczyła granicę przez most Stanton Street Bridge, nadal funkcjonowała do 1973 r. W 1977 r. przedsiębiorstwo El Paso City Lines i dwa inne przedsiębiorstwa autobusowe zostały zakupione przez gminę i połączone w celu utworzenia spółki Sun City Area Transit (SCAT). W 1987 r. SCAT zmieniła styl na Sun Metro.

Paso

El Paso Streetcar to system tramwajowy, który został otwarty do obsługi w dniu 9 listopada 2018 r., i wykorzystuje flotę przywróconych tramwajów PCC, które obsługiwały poprzedni system miasta do jego zamknięcia w 1974 r. System obejmuje 4,8 mili (7,7 km) (w obie strony) w dwóch pętlach od centrum El Paso do Uniwersytetu Teksańskiego w El Paso. System został zbudowany pod nadzorem Urzędu ds. Mobilności Regionalnej Camino Real, ale po zakończeniu budowy głównej, około wiosny 2018 r., został przeniesiony do Sun Metro w celu eksploatacji i konserwacji. Od 2016 r. budowa systemu miała kosztować 97 mln USD. W 2019 r. odnotowano, że system traci pieniądze i że liczba osób korzystających z niego osiągnęła zaledwie połowę swojego celu w roku inauguracyjnym.

Międzynarodowe przejścia graniczne

Most Ameryk widziany z El Paso w Teksasie w czerwcu 2016 roku.

Pierwszy mostek, który pokonał Rio Grande w El Paso del Norte, zbudowano w czasach Nueva España, ponad 250 lat temu, z drewna wciągniętego z Santa Fe. Dziś ten most jest honorowany przez nowoczesny most Santa Fe Street i Santa Fe Street w centrum El Paso.

Kilka mostów obsługuje obszar El Paso-Ciudad Juárez:

• Most Ameryk, znany również jako Most Cordova.
• Most Narodowy Dobry Sąsiad, znany również jako Most Stanton Street
• Mostek Paso del Norte International, znany również jako most Santa Fe Street.
• Międzynarodowy Most Ysleta-Saragossa, zwany również mostem Saragossa.

Miasto zbiera opłaty za przejazd na swoich międzynarodowych mostach, z wyjątkiem Mostu Ameryk, który jest wolny. Wszystkie mosty są otwarte przez cały rok.